Alfons Hoffmann


Alfons Hoffmann urodził się 12 listopada 1885 roku w Grudziądzu i zmarł 30 grudnia 1963 roku w Gdańsku. Był to wybitny polski inżynier-elektryk, który zyskał uznanie w swojej dziedzinie oraz odegrał istotną rolę w życiu społeczno-politycznym kraju.

Hoffmann był wychowankiem i profesorem Politechniki Gdańskiej, gdzie znacząco wpłynął na rozwój kształcenia technicznego, a jego wkład w rozwój inżynierii elektrycznej pozostaje pamiętany do dziś.

Życiorys

Alfons Hoffmann przyszedł na świat w rodzinie, w której ojcem był Jan, tłumacz oraz sekretarz sądu, natomiast matka, Anna, pochodziła z rodziny Kruza. W 1905 roku zakończył edukację w pruskim gimnazjum humanistycznym, a następnie rozpoczął studia na Wydziale Maszynowym i Elektrotechnicznym Politechniki Gdańskiej, gdzie uzyskał dyplom 11 listopada 1911 roku.

W latach 1911–1918 Hoffmann zdobywał doświadczenie zawodowe, pracując w różnych fabrykach oraz zakładach elektrotechnicznych zlokalizowanych w Akwizgranie oraz Berlinie. Po powrocie do Gdańska w listopadzie 1918 roku stał się jednym z wybitnych przedstawicieli polskiej inteligencji na Pomorzu Nadwiślańskim, która ukształtowała się w czasie zaborów.

W jego działalności społecznej kluczowe znaczenie miały towarzystwa śpiewacze, zarówno w Gdańsku, jak i na Kaszubach. Ponadto, Hoffmann zaangażował się w Polskie Towarzystwo Gimnastyczne SOKÓŁ oraz organizował akcję kolonijną dla dzieci robotników i rzemieślników z polskich majątków na Pomorzu. W latach 1918–1920 aktywnie działał na rzecz przynależności Pomorza do odradzającej się Polski.

W 1920 roku Hoffmann został skierowany z Gdańska do Torunia, aby pracować w nowo powstającym urzędzie wojewódzkim jako specjalista od elektryfikacji Pomorza. Czas dwudziestolecia międzywojennego był dla niego okresem intensywnej pracy jako dyrektor Pomorskiej Elektrowni Krajowej Gródek S.A., gdzie odpowiedzialny był za projekty związane z elektryfikacją regionu. Również pełnił rolę patrona Pomorskiego Związku Śpiewaczego oraz opiekuna Związku Harcerstwa Polskiego. Po zakończeniu działań wojennych w 1945 roku, Hoffmann prowadził działalność odbudowawczą elektrowni na Raduni.

Przez całe swoje życie nigdy nie przynależał do żadnej partii politycznej. Był osobą, która twardo trzymała się swoich zasad, nie ulegając zmianom nastrojów w społeczeństwie ani polityce. Szanowany w środowisku energetyków, w nowej rzeczywistości po 1945 roku pozostał niezauważony i niewygodny dla władzy.

W 1950 roku miał zaszczyt być zaproszonym do pracy akademickiej przez Kazimierza Kopeckiego, co przyniosło mu wiele radości i spokoju, jednocześnie stanowiąc zwieńczenie jego ogromnych osiągnięć poprzez nadanie tytułu profesora. Hoffmann aktywnie uczestniczył w wykładach oraz był członkiem licznych krajowych i międzynarodowych organizacji z dziedziny gospodarki, techniki oraz nauki.

W 1957 roku tytuł profesora nadzwyczajnego został mu przyznany. Był także związany z Polską Korporacją Akademicką ZAG Wisła. Od 1921 roku żył w związku małżeńskim z Marią z Radeckich, z którą wychował syna Mariana oraz córkę Janinę, która tragicznie zginęła w powstaniu warszawskim.

Alfons Hoffmann został pochowany na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (rejon IX, kwatera profesorów).

Ordery i odznaczenia

Alfons Hoffmann był postacią wyróżniającą się wieloma honorami oraz odznaczeniami, które świadczą o jego osiągnięciach i znaczeniu w różnych dziedzinach. Wśród jego odznaczeń znajdują się:

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1961 roku,
  • Złoty Krzyż Zasługi, który otrzymał 10 listopada 1925 roku,
  • Złota Odznaka Honorowa NOT,
  • Złota Odznaka Honorowa SEP,
  • Złota Odznaka Miasta Gdańska, przyznana w 1960 roku,
  • Złota Odznaka z Wieńcem Laurowym Zjednoczenia Polskich Zespołów Śpiewaczych i Instrumentalnych.

Te nagrody odzwierciedlają jego wkład w rozwój kultury oraz inżynierii w Polsce.

Upamiętnienie

W 1972 roku Elektrownia Żydowo przyjęła na swoje imię inżyniera Alfonsa Hoffmanna. Ten ważny krok podkreślił znaczenie jego wkładu w rozwój sektora energetycznego w Polsce.

Następnie, w 2002 roku, z inicjatywy Zarządu Głównego Stowarzyszenia Elektryków Polskich w Warszawie, wprowadzono pamiątkowy medal imienia prof. Alfonsa Hoffmanna. Jest on przyznawany wybitnym postaciom w dziedzinie energetyki, co stanowi formę uznania ich zasług oraz promowania wartości, które były bliskie samemu Hoffmannowi.

Przypisy

  1. Alfons Hoffmann. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 20.01.2019 r.]
  2. Pamięci zmarłych pracowników Wydziału Elektrotechniki i Automatyki (Wydziału Elektrycznego) Politechniki Gdańskiej s. 5
  3. M.P. z 1925 r. nr 264, poz. 1095 „za zasługi położone około elektryfikacji Pomorza”.
  4. a b Prof. inż. Alfons Hoffman

Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":

Erich Basarke | Andrzej Macur (architekt)

Oceń: Alfons Hoffmann

Średnia ocena:4.77 Liczba ocen:8