Parafia Ewangelicko-Metodystyczna św. Pawła w Grudziądzu

---

Historia

Episkopalny Kościół Metodystyczny (Bischöfliche Methodistische Kirche)

W czerwcu 1895 roku pastor Richard Ramdohr, reprezentujący z Gdańska, rozpoczął działalność związaną z Episkopalnym Kościołem Metodystycznym, który był jednym z dwóch nurtów metodyzmu w Niemczech. Jego pierwsze kazania były adresowane do przypadkowych przechodniów, odbywały się w pięknym otoczeniu podmiejskim, w miejscu, które obecnie jest znane jako Park Miejski blisko „Leśniczówki”. Wraz ze wzrostem liczby słuchaczy, poruszające nauki przeniosły się do mieszkań prywatnych.

W 1897 roku wynajęto salę, która wcześniej służyła jako palarnia kawy przy ul. Ogrodowej 19 (dzisiaj Kosynierów Gdyńskich 21). Po przystosowaniu tej przestrzeni jako kaplicy, w październiku tego samego roku odbyło się pierwsze nabożeństwo, gromadząc 125 uczestników. Warto także dodać, że w czasie I wojny światowej pastor Ramdohr był wspierany przez diakonisę Schaff-Schmidt, pochodzącą z Grudziądza, która przez wiele lat pracowała jako misjonarka w Afryce.

Kościół Metodystyczny w Polsce

W styczniu 1920 roku, kiedy Grudziądz znajdował się w nowoodradzającym się państwie polskim po zaborach, nastąpił odpływ wielu niemieckich metodystów z miasta. W tym czasie miejscowa parafia została włączona do Misji Południowego Episkopalnego Kościoła Metodystycznego w Polsce. Zborem przez pewien czas zarządzał Ferdynand Schwarz, który był miejscowym kaznodzieją. Niestety przez ponad dwa lata społeczność ta nie miała stałego duchownego, a pastorzy musieli dojeżdżać do Grudziądza z War­szawy lub Chodzieży.

W 1927 roku Konferencja Doroczna mianowała Władysława Kamińskiego na kierownika zboru, co czyni go pierwszym Polakiem na tym stanowisku. Wprowadzenie stałych nabożeństw w języku polskim przyciągnęło wielu nowych wiernych, a parafia stała się przestrzenią dla obu narodowości, zarówno Polaków, jak i Niemców. W 1928 roku zainaugurował działalność ksiądz Tomasza Gamble, który wraz z żoną Fryderyką zaangażował się w rozwój aktywności parafialnej. Wsparcie finansowe, jakie parafia otrzymała od wspólnot w Warszawie, Wilnie i Lwowie, umożliwiło prowadzenie dwóch sierocińców.

W 1938 roku ks. Emil Majewski objął urząd ostatniego pastora przed II wojną światową. Po wybuchu wojny w 1939 roku Grudziądz został włączony do III Rzeszy, co spowodowało, że nabożeństwa mogły być odprawiane jedynie w języku niemieckim. Wiele polskich członków zboru zostało deportowanych do Generalnego Gubernatorstwa, a oficjalnie działalność prowadził tylko zbor niemieckojęzyczny.

Okres powojenny

Po zakończeniu II wojny światowej, dzięki staraniom wspólnoty, udało się odzyskać budynek sakralny od niemieckiej Misji Miejskiej, której członkowie opuścili miasto. Pierwsze nabożeństwo metodystyczne w tym nowym etapie odbyło się w czerwcu 1945 roku, a kazanie wygłosił przybyły na tę uroczystość ks. Konstanty Najder z Warszawy, pełniący funkcję Superintendenta Naczelnego.

W 1947 roku do Grudziądza został powołany ks. Michał Jamny, który później przeniósł się do zboru w Bydgoszczy. W tym czasie parafia znacznie się rozrosła. W latach 1951–1975 posługę duszpasterską pełnił ks. Kazimierz Milewski. W 1975 roku skierowano do Grudziądza studenta teologii, Jana J. Ostryka, który pozostał na 13 lat. W czerwcu 1988 roku do opieki nad parafią mianowano Grzegorza Ruszczyńskiego, który zainicjował utworzenie filii Szkoły Języka Angielskiego (ELC) oraz Językowej Szkoły dla dzieci i młodzieży przy parafii. Kolejnym duchownym, który objął posługę w Grudziądzu, był ks. Waldemar Eggert w 1994 roku, a następnie w 2004 roku ks. Waldemar Dąbrowski.

---

Oceń: Parafia Ewangelicko-Metodystyczna św. Pawła w Grudziądzu

---