Bogdan Masłowski

Sport i rekreacja

Bogdan Masłowski, urodzony 2 października 1920 roku w Grudziądzu, to postać, która zapisała się w historii polskiego sportu jako utalentowany lekkoatleta. Zmarł 8 stycznia 2000 roku w Bydgoszczy, a jego osiągnięcia w dyscyplinie rzutu młotem czynią go jednym z najbardziej znanych sportowców w tej kategorii.

Jako wielokrotny mistrz i rekordzista Polski, Masłowski nie tylko rywalizował na krajowych arenach, lecz również reprezentował Polskę na międzynarodowych zawodach, zdobywając czołowe lokaty i przyczyniając się do rozwoju lekkoatletyki w naszym kraju.

Życiorys

Kariera lekkoatletyczna Bogdana Masłowskiego rozpoczęła się tuż przed wybuchem II wojny światowej, kiedy zdobył brązowy medal na mistrzostwach Polski juniorów w 1938 roku w rzucie dyskiem. W 1939 roku zajął 4. miejsce w finale rzutu młotem podczas mistrzostw Polski seniorów.

Po zakończeniu działań wojennych, Bogdan Masłowski odnosił liczne sukcesy. Pięciokrotnie zdobył tytuł mistrza Polski w rzucie młotem w latach 1948, 1949, 1950, 1951 i 1952. W 1947 roku został wicemistrzem, a w latach 1953 i 1954 przywiózł do domu brązowe medale.

W ciągu swojej kariery trzykrotnie poprawiał rekordy Polski w rzucie młotem, osiągając imponujące odległości: 53,03 metra 24 czerwca 1951 roku we Wrocławiu, 53,21 metra 1 maja 1952 roku w Bydgoszczy oraz 55,30 metra 21 czerwca 1952 roku w Warszawie.

W latach 1949-1952 reprezentował Polskę w sześciu meczach międzynarodowych, zdobywając dwa zwycięstwa indywidualne. Jego rekordy życiowe obejmują:

  • rzut młotem – 55,30 m (21 czerwca 1952, Warszawa),
  • rzut dyskiem – 40,54 m (15 października 1950, Bydgoszcz).

Masłowski był związany z wieloma klubami sportowymi, w tym Polonią Bydgoszcz w latach 1936-1939 oraz 1946-1947, HKS Bydgoszcz w 1948, Gwardią Bydgoszcz od 1949 do 1952, OWKS Bydgoszcz w 1953 oraz Budowlanymi Bydgoszcz w 1954 roku, a także Budowlanymi Wrocław w 1955 roku.

Po zakończeniu kariery sportowej Bogdan Masłowski przez wiele lat pełnił rolę trenera w Polskim Związku Lekkiej Atletyki. W latach 1957-1966 był trenerem kadry narodowej oraz olimpijskiej w rzucie młotem.

W swoim dorobku literackim ma kilka książek, w tym:

  • Młot (wspólnie z Pawłem Kozubkiem i Sławomirem Zieleniewskim, 1959),
  • Rzut młotem (wspólnie ze Sławomirem Zieleniewskim, 1964).

Przypisy

  1. Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 186-187. ISBN 978-83-61233-20-6.
  2. Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 186. ISBN 978-83-61233-20-6.
  3. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007, s. 141.
  4. a b Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony - Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego - mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 138-139. ISBN 83-9136-63-9-1.
  5. Marian Rynkowski, Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 20-leciu 1919-1939. Wyniki mistrzostw Polski mężczyzn. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1985, s. 119.

Oceń: Bogdan Masłowski

★★★★★
Średnia ocena:4.94 Liczba ocen:15