Eugeniusz Guz był wybitnym polskim historykiem oraz dziennikarzem, który pozostawił po sobie znaczący dorobek intelektualny. Urodził się 15 grudnia 1929 roku w Grudziądzu, a zmarł 15 września 2023 roku w Warszawie.
Jego działalność publicystyczna obejmowała szereg ważnych tematów związanych z historią i kulturą Polski, co czyni go istotną postacią w polskim życiu intelektualnym.
Życiorys
Urodziny Eugeniusza Guza to znaczący moment w polskim dziennikarstwie. Ukończył on Wydział Dziennikarstwa w 1953 roku oraz Wydział Historii w 1955 roku na Uniwersytecie Warszawskim. Jego kariera rozpoczęła się w Polskiej Agencji Prasowej, gdzie pracował od 1953 do 1990 roku. W swojej roli jako korespondent PAP, Guz relacjonował wydarzenia w Berlinie w latach 1960–1965, a także w Bonn w latach 1971–1977 oraz ponownie w 1986-1990.
Guz współpracował z wieloma znaczącymi publikacjami, takimi jak „Życie Warszawy”, „Polityka”, „Perspektywy”, „Trybuna Ludu”, „Dziś”, „Przegląd” oraz „Res Publika”. Był również aktywnym członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej od 1958 roku. W latach 1970-1971 pełnił funkcję w Komitecie Zakładowym PZPR w PAP, a pomiędzy 1978 a 1979 rokiem zasiadał w egzekutywie miejscowego komitetu partii.
W interesującym okresie swojej kariery, od 1967 do 1968 roku, spędził czas jako stypendysta w Instytucie Historii Europy w Moguncji. Jego zaangażowanie w dziennikarstwo ujawnia także przynależność do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w latach 1955-1982 oraz członkostwo w Stowarzyszeniu Dziennikarzy RP.
Trzeba zaznaczyć, że nazwisko Guza figurowało na tzw. Liście Kisiela. W 2007 roku tygodnik „Wprost” ujawnił, że od 1960 roku współpracował on z Departamentem I Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, będąc zarejestrowanym jako kontakt operacyjny pod pseudonimami „Gustek” oraz „Jan Zdrowy”. Dziennikarz stanowczo zaprzeczał tym doniesieniom.
Warto również dodać, że Eugeniusz Guz jest ojcem Marzenny Guz-Vetter, która również jest znaną postacią w swoim środowisku.
Odznaczenia
Eugeniusz Guz został wyróżniony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1977 roku. W tym samym roku otrzymał również nagrodę Klubu Publicystyki Międzynarodowej SDP.
Autor książek
Autorstwo Eugeniusza Guza obejmuje szereg znaczących publikacji, które ilustracyjnie przybliżają jego spojrzenie na historię i politykę. Oto zestawienie jego najważniejszych dzieł:
- Między Berlinem a Bonn, Warszawa: 1967,
- Spotkanie z gospodarką NRD, Warszawa: 1969,
- Jak Goebbels przygotowywał Wrzesień, Warszawa: 1969,
- Metamorfozy Niemca za Łabą, Warszawa: 1971,
- Winni szukają winnych, Katowice: 1972,
- Dzień powszedni w NRF, Warszawa: 1972,
- Trzeci koszyk, Warszawa: 1977,
- Łaba dzieli, Warszawa: 1982,
- Zamach na papieża, Warszawa: 1983,
- Prasa zwana wolną, Warszawa: 1985,
- Strzały na placu Świętego Piotra, Warszawa: 1987,
- Drugie Monachium 1939: kulisy zdrady, Warszawa: 1990,
- Goebbels o Polsce i sojuszniczym ZSRR, Warszawa: 1999,
- Zamach na papieża: zagadka rozwiązana?, Gdynia: 2001,
- Zamach na papieża: mroczne siły nienawiści: nowy ślad, Warszawa: 2006,
- Zagadki i tajemnice kampanii wrześniowej, Warszawa: 2009,
- Pius XII: nieznane wątki polskie, Warszawa: 2012,
- Londyński rodowód PRL. Od Mikołajczyka do Bieruta, Warszawa: 2014,
- Sojusz Hitler-Stalin. Błędy i przeoczenia historyków, Warszawa: 2017.
Każda z wymienionych książek wnosi istotny wkład w polską historiografię i dokumentację wydarzeń z zakresu polityki międzynarodowej oraz historii Polski.
Oceń: Eugeniusz Guz (publicysta)