Waldemar Baszanowski

Sport i rekreacja

Waldemar Romuald Baszanowski, urodzony 15 sierpnia 1935 roku w Grudziądzu, to postać niezwykle ważna w historii polskiego sportu. Jego życiorys naznaczony jest nie tylko sukcesami sportowymi, ale także pasją do podnoszenia ciężarów, która zyskała mu uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą.

Baszanowski był czterokrotnym olimpijczykiem, a jego osiągnięcia na igrzyskach olimpijskich oraz na arenach międzynarodowych pozostają inspiracją dla wielu młodych sportowców. Jako dwukrotny mistrz olimpijski, potrafił wykorzystać każdą szansę, by zdobywać medale, a jego determinacja przyniosła mu jeszcze większe uznanie.

Jego lista sukcesów jest imponująca: pięć razy zdobywał tytuł mistrza świata i sześciokrotnie tytuł mistrza Europy. W ciągu swojej kariery, ustanowił dwudziestocztery rekordy świata, co świadczy o jego nieprzeciętnej klasie sportowej i zdolnościach.

Waldemar Baszanowski zdobył dziewięć złotych medali mistrzostw Polski oraz 61 razy ustanawiał rekordy Polski, co czyni go jednym z najważniejszych reprezentantów w historii polskiego podnoszenia ciężarów. Po zakończeniu kariery sportowej, objął honorową funkcję prezesa Polskiego Związku Podnoszenia Ciężarów, kontynuując tym samym swoją pasję do sportu nawet po zakończeniu aktywności zawodniczej.

Dzieciństwo i młodość

Waldemar Baszanowski był dzieckiem Jana Baszanowskiego, który wcześniej pełnił służbę jako podoficer 64 Pułku Artylerii, oraz Elżbiety Klary Pilcek. Jego dzieciństwo miało ogromny wpływ na późniejsze osiągnięcia.

W 1957 roku, zakończył edukację w Państwowym Technikum Mechaniki Rolnej, które mieściło się w Kwidzynie. Następnie, w 1961 roku, zdobył wykształcenie w Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie.

Kariera sportowa

W swojej karierze sportowej Waldemar Baszanowski wysławił się wieloma sukcesami, z których pierwszym było uczestnictwo w igrzyskach olimpijskich w Rzymie w 1960 roku, gdzie zajął piąte miejsce. Od tego momentu, jego dalsza droga obfitowała w spektakularne osiągnięcia. W 1961 roku po raz pierwszy zdobył złoto w mistrzostwach świata oraz Europy, które odbyły się w Wiedniu. Jego pasmo sukcesów obejmowało również mistrzostwa świata i Europy w Budapeszcie oraz Sztokholmie, gdzie wywalczył cztery srebrne medale w latach 1962 i 1963.

Po udanym występie na igrzyskach olimpijskich w Tokio w 1964 roku, Baszanowski zdołał zdobyć złoty medal, osiągając imponujący wynik trójboju 432,5 kg i bijąc dotychczasowy rekord olimpijski o 25 kg. W następnym roku kontynuował znakomitą passę, triumfując na mistrzostwach świata w Teheranie oraz mistrzostwach Europy w Sofii. Rok 1966 przyniósł mu drugą pozycję podczas mistrzostw świata i Europy w Berlinie.

Kolejnym wielkim osiągnięciem był występ na igrzyskach olimpijskich w Meksyku w 1968 roku, gdzie Baszanowski ponownie zdobył złoto z przewagą 15 kg nad Irańczykiem Parwizem Dżalajerem. Niestety, w lipcu 1969 roku, tragiczne zdarzenie miało miejsce, kiedy jego samochód uległ wypadkowi, w wyniku którego zginęła jego żona Anita, a on oraz ich 6-letni syn zostali ranni. Mimo tego, zdołał obronić swoje tytuły na mistrzostwach świata oraz Europy, ustanawiając przy okazji cztery rekordy świata.

W późniejszych latach zdobywał srebrne medale na kolejnych mistrzostwach świata, a także na zawodach europejskich, gdzie był bezkonkurencyjny w swojej kategorii wagowej. W 1972 roku na igrzyskach olimpijskich w Monachium, zajął czwarte miejsce, przegrywając walkę o podium z Zbigniewem Kaczmarkiem o jedynie 2,5 kg.

Baszanowski posiada niezwykłe osiągnięcia: dziewięciokrotne mistrzostwo Polski, 24 rekordy świata oraz 61 rekordów Polski. Był również trzykrotnym chorążym polskiej ekipy olimpijskiej (1964, 1968, 1972). W 1969 roku został uznany za najlepszego sportowca Polski przez czytelników „Przeglądu Sportowego”. Od roku 1971 aktywnie działał w Obywatelskim Komitecie Odbudowy Zamku Królewskiego w Warszawie.

Po zakończeniu kariery zawodowej Baszanowski został trenerem i pedagogiem w Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Na przełomie lat 1973 i 1974, trenował zespół ciężarowców AZS Warszawa, a następnie związał się z klubem Sanoczanka Sanok. Po pewnym czasie wyjechał do Azji, gdzie stał się trenerem kadry Indonezji. Po powrocie do Polski w 1988 roku, objął rolę szefa wyszkolenia Polskiego Związku Podnoszenia Ciężarów, a w 1999 roku został prezydentem Europejskiej Federacji Podnoszenia Ciężarów.

W klasyfikacji renomowanego czasopisma „World Weightlifting” Baszanowski zajął zaszczytne trzecie miejsce wśród sztangistów wszech czasów, ustępując tylko Turkowi Naimowi Suleymanoglu oraz Węgrowi Imre Földiemu.

Osiągnięcia

  • Igrzyska olimpijskie: Rzym 1960: 5. miejsce (kat. lekka), Tokio 1964: 1. miejsce (kat. lekka), Meksyk 1968: 1. miejsce (kat. lekka), Monachium 1972: 4. miejsce (kat. lekka),
  • Mistrzostwa świata: 1961: 1 m. (kat. lekka), 1962: 2 m. (kat. lekka), 1963: 2 m. (kat. lekka), 1964: 1 m. (kat. lekka), 1965: 1 m. (kat. lekka), 1966: 2 m. (kat. średnia), 1968: 1 m. (kat. lekka), 1969: 1 m. (kat. lekka), 1970: 2 m. (kat. lekka), 1971: 2 m. (kat. lekka), 1972: 4 m. (kat. lekka),
  • Mistrzostwa Europy: 1961: 1 m. (kat. lekka), 1962: 2 m. (kat. lekka), 1963: 2 m. (kat. lekka), 1965: 1 m. (kat. lekka), 1966: 2 m. (kat. lekka), 1968: 1 m. (kat. lekka), 1969: 1 m. (kat. lekka), 1970: 1 m. (kat. lekka), 1971: 1 m. (kat. lekka).

Rekordy świata

  • 9 razy w trójboju w kat. lekkiej – doprowadził do 450 kg w 1971,
  • 8 razy w rwaniu w kat. lekkiej – doprowadził do 137,5 kg w 1971,
  • 7 razy w podrzucie w kat. lekkiej – doprowadził do 173 kg w 1971.

Życie prywatne

Waldemar Baszanowski był trzykrotnie żonaty, z którego małżeństwa narodził się syn Marek, urodzony w 1963 roku. Jego pasja do krótkofalarstwa była znaczącą częścią życia; przez wiele lat aktywnie korzystał z telegrafii, posługując się znakiem wywoławczym SP5TZB.

Jednak tragiczny wypadek 8 lipca 1969 roku w miejscowości Zabostów Mały zmienił jego życie. Prowadzony przez niego pojazd wpadł w poślizg, co doprowadziło do przewrócenia się samochodu do rowu. W tej tragedii zginęła jego pierwsza żona, Anita, a Waldemar wraz z synem doznał poważnych obrażeń.

Jego druga żona, Maria, zmarła na raka w latach 80. XX wieku, co również znacząco wpłynęło na jego życie. W 2007 roku doszło do kolejnego nieszczęścia, gdy spadł z drzewa na swojej działce pod Warszawą. Upadek okazał się tragiczny – uszkodził mu rdzeń kręgowy oraz złamał kręgosłup, co skutkowało niemal całkowitym paraliżem. Od tamtej pory mógł jedynie poruszać głową oraz rękami, przez co większość swojego czasu spędzał w pozycji leżącej na łóżku.

Waldemar Baszanowski zmarł nad ranem 29 kwietnia 2011 roku w szpitalu w Warszawie. Jego ostatnie pożegnanie miało miejsce 9 maja, kiedy został pochowany na nowym cmentarzu na Służewie przy ul. Wałbrzyskiej.

Odznaczenia

W 1967 roku, Waldemar Baszanowski otrzymał Złoty Medal „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”, co stanowiło ważny krok w jego sportowej karierze.

Natomiast 22 grudnia 1998 roku, uhonorowany został przez Prezydenta RP, Aleksandra Kwaśniewskiego, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Odznaczenie to przyznano „za wybitne zasługi dla ruchu olimpijskiego, za działalność na rzecz rozwoju i propagowania kultury fizycznej, za znakomite osiągnięcia sportowe”.

6 maja 2011 roku, po śmierci, Baszanowski został uhonorowany przez Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą tego samego orderu. Przyznanie tego odznaczenia miało miejsce za jego znaczące osiągnięcia w pracy na rzecz rozwoy i upowszechniania dyscypliny podnoszenia ciężarów oraz zasługi dla ruchu olimpijskiego. Medal został przekazany rodzinie Baszanowskiego podczas ceremonii pogrzebowej.

Oprócz wyżej wymienionych odznaczeń, był także uhonorowany Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, jak również Medalem Orderu Olimpijskiego MKOL.

Udział w filmie

W 1977 roku, Waldemar Baszanowski miał okazję zaprezentować się w fabularnym filmie telewizyjnym Filipa Bajona noszącym tytuł „Powrót”. W tej produkcji wystąpili także uznawani polscy bokserzy, tacy jak Jan Szczepański, oraz Zbigniew Pietrzykowski.

Oceń: Waldemar Baszanowski

★★★★★
Średnia ocena:4.76 Liczba ocen:7