Jan Reutt

Swoje młodzieńcze lata spędził jako syn Mieczysława. W czasie II wojny światowej aktywnie działał w konspiracji, stając się częścią hufca Sad 400, który wywodził się z mokotowskiej grupy PET-u. Zaangażował się w kluczowe akcje takie jak Wilanów, a także należał do grupy „streifa”. Jego zaangażowanie w szkolenie wojskowe zaowocowało ukończeniem II turnusu Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty Agricola z piętnastą lokatą, co stanowiło wyraźny dowód na jego umiejętności.

W trakcie powstania warszawskiego, walczył u boku swoich żołnierzy, angażując się w ciężkie walki na Woli oraz na Starym Mieście. Jego losy na tych frontach były dramatyczne; ciężko ranny, zmarł w 22. dniu powstania w szpitalu Jana Bożego przy ul. Bonifraterskiej. Miał wówczas zaledwie 22 lata.

Reutt został dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych za swoje bohaterstwo i oddanie. Jego miejsce spoczynku znajduje się w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka”, na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie, w kwaterze A20-5-14. Pamięć o Janie Reuttcie i jego wkład w walkę o wolność Polski zawsze pozostanie w sercach następnych pokoleń.