Jan Budziński

---

Życiorys

Jan Budziński, syn Juliana i Klary, to postać o bogatej i niezwykle interesującej historii. W 1936 roku ukończył trzyletnią Szkołę Podoficerów Piechoty dla Małoletnich Nr 3 w Nisku nad Sanem. Jego pasja do lotnictwa zaowocowała ochotniczym zgłoszeniem się do służby w tym właśnie obszarze. Już w 1937 roku, w 4 pułku lotniczym w Toruniu, ukończył kurs pilotażu, co umocniło jego drogę zawodową. Zdecydował się na służbę zawodową, którą rozpoczął 15 września 1937 roku, a jego dalsza kariera zawiodła go do 141 eskadry myśliwskiej w tymże pułku.

Wrzesień 1939 roku był dla Budzińskiego czasem intensywnych walk. Jako członek swojej eskadry, która wraz z 142 eskadrą myśliwską tworzyła III/4 dywizjon myśliwski, brał udział w bitwach, wspierając wojska Armii „Pomorze”. Już 2 września angażował się w walki powietrzne, a w kluczu z kpt. Tadeuszem Rolskim i ppor. Władysławem Różyckim, uszkodził niemiecki samolot Dornier Do 17P, który musiał lądować w Prusach Wschodnich. Tego samego dnia uczestniczył w ataku na oddziały pancerno-motorowe, które poruszały się po drodze Radzyń Chełmski-Łasin, atakując jeden z kluczy 21 Dywizji Piechoty.

Dalsze bitwy przyniosły kolejne sukcesy. 3 września znowu, razem z Rolskim i Różyckim, uszkodził rozpoznawczego Henschela Hs 126, co doprowadziło do jego katastrofy podczas lądowania. Po inwazji ZSRR na Polskę, Budziński ewakuował się przez Rumunię do Francji, a już w styczniu 1940 roku dotarł do Wielkiej Brytanii. Po przeszkoleniu, 12 sierpnia 1940 roku został przydzielony do 145 dywizjonu myśliwskiego RAF, stacjonującego w Westhampnett (numer służbowy 780665), a 31 sierpnia przeniósł się do 605 dywizjonu myśliwskiego RAF w Drem. W obu jednostkach walczył w trakcie „Bitwy o Wielką Brytanię”, gdzie odniósł liczne sukcesy, w tym zestrzelenie Bf 109 oraz Bf 110 we wrześniu 1940 roku.

Po 27 kwietnia 1941 roku, Budziński służył w 302 dywizjonie myśliwskim „Poznańskim” stacjonującym w Kenley. Już 8 sierpnia 1941 roku został oddelegowany jako pilot sztabowy do 2 Air Observers School w Millom, a następnie do 2 Air Gunner School w Dalcross. W lipcu 1942 r. rozpoczął kurs instruktorski w 2 Szkole Instruktorów Pilotażu w Montrose i po jego ukończeniu pracował jako instruktor pilotażu w 16 Szkole Pilotażu w Newton do 20 listopada 1945 roku.

Po zakończeniu służby wojskowej, Jan Budziński postanowił pozostać w Wielkiej Brytanii. W 1953 roku wyjechał do Kanady, gdzie pełnił funkcję inspektora w fabryce zajmującej się produkcją silników odrzutowych, a od 1958 roku mieszkał w Kalifornii w USA. Uwieńczeniem jego podróży życiowej było sprowadzenie prochów do Polski w 2012 roku, gdzie znalazły one spoczynek w rodzinnej mogile na Cmentarzu Centralnym w Grudziądzu.

Zestrzelenia

Na liście znanego pilota „Bajana” Jan Budziński zajmuje 106. miejsce, osiągając w swojej karierze łącznie 2 i 1/2 pewnych zestrzeleń.

• Bf 109 – zestrzelony 11 września 1940,
• Bf 110 – zestrzelony 27 września 1940,
• 1/2 Bf 109 – zestrzelony 7 października 1940.

---

Oceń: Jan Budziński

---