Zbigniew Kruszelnicki (żołnierz)


Zbigniew Kruszelnicki, znany również pod pseudonimem „Wilk”, przyszedł na świat 30 kwietnia 1922 roku w Grudziądzu. Jego życie, niestety, zakończyło się tragicznie 5 czerwca 1944 roku w Miedzianej Górze.

Był on żołnierzem Armii Krajowej, formacji, która odgrywała kluczową rolę w walce o niepodległość Polski podczas II wojny światowej.

Życiorys

Urodzony w rodzinie o tradycjach wojskowych, był synem pułkownika rezerwy Antoniego Zieniewicza-Kruszelnickiego. Jako młody człowiek angażował się w harcerstwo oraz ukończył maturę w 1939 roku. Po wybuchu II wojny światowej w latach 1939-1940 osiedlił się w Ludyni, a następnie przeniósł się do Kielc, gdzie mieszkał od 1940 do 1944 roku. W 1940 roku dołączył do Związku Walki Zbrojnej, a dwa lata później ukończył tajną szkołę podchorążych w Warszawie. Równocześnie szkolił się na politechnice, na wydziale mechanicznym, gdzie zdołał zaliczyć niemal połowę programu.

15 listopada 1943 roku Zbigniew Kruszelnicki został przydzielony do oddziału dywersyjnego Obwodu Kieleckiego Armii Krajowej, którego dowódcą był podporucznik Józef Mikołajczyk, znany także pod pseudonimem „Marcin”. Niestety, w styczniu 1944 roku Mikołajczyk stracił życie, co wobec decyzji Komendy Obwodu Kieleckiego AK z 5 lutego 1944 roku, doprowadziło do objęcia dowództwa przez Kruszelnickiego.

Warto również podkreślić, że biegle posługiwał się językiem niemieckim oraz francuskim, a także wykazywał znajomość języka rosyjskiego. Do najbardziej znanych akcji Kruszelnickiego należy operacja przeprowadzona 31 maja 1944 roku na Czerwonej Górze. Wspólnie z 26 towarzyszami z oddziału przechwycił znaczną ilość broni zarówno długiej, jak i krótkiej, aparat fotograficzny, a co najważniejsze, listę 224 osób przewidzianych do aresztowania. W efekcie tej akcji zginęło dwóch wyższych oficerów gestapo z Radomia.

Niestety, 5 czerwca 1944 roku, podczas nieudanej próby zdobycia niemieckiego samochodu wojskowego w Miedzianej Górze, poległ, a razem z nim zginęli jego towarzysze, Maciej Jeziorowski ps. „Długi” oraz Witold Sobierajski ps. „Czarny”. Pośmiertnie awansowano go do stopnia podporucznika i odznaczono Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

Wiosną 1945 roku, po zakończeniu działań wojennych, jego ojciec, Antoni Zieniewicz-Kruszelnicki, odnalazł grób syna, a dzięki pomocy partyzantów z Kielc uzyskał zgodę na ekshumację i pochówek na cmentarzu Starym w Kielcach.

15 października 2005 roku szczątki Zbigniewa Kruszelnickiego, obok szczątków pułkownika Antoniego Żółkiewskiego ps. „Lin” oraz podporucznika Witolda Sobierajskiego ps. „Czarny”, pochowano z należnymi honorami na cmentarzu Partyzanckim w Kielcach.

Zbigniew Kruszelnicki stał się również patronem Szkoły Podstawowej nr 18 w Kielcach oraz Szkoły Podstawowej nr 4 w Grudziądzu. Od 1980 roku jego imieniem nazwano ulicę w Kielcach oraz ulicę w Grudziądzu.


Oceń: Zbigniew Kruszelnicki (żołnierz)

Średnia ocena:4.93 Liczba ocen:23