Eugeniusz Chmielewski

Syn Juliana Chmielewskiego, bankowca, oraz Leokadii z domu Hinz, księgowej, miał dramatyczne dzieciństwo, gdyż jego ojciec, zmobilizowany w 1939 roku jako porucznik rezerwy, stał się więźniem obozu w Starobielsku i niestety został zamordowany w Charkowie.

W 1951 roku Eugeniusz ukończył Liceum Mechaniczne, po czym przez lata 1951–1955 pracował w Fabryce Wyrobów Metalowych w Kraśniku. Po powrocie do Grudziądza, w okresie od 1955 do 1991 roku, pełnił funkcję konstruktora oraz kierownika Pracowni Prototypowo-Badawczej w Pomorskiej Odlewni i Emalierni (POiE).

Chmielewski aktywnie uczestniczył w życiu kulturalnym swojego miasta, zasiadając w zarządzie Grudziądzkiego Towarzystwa Kultury (GTK). Był także członkiem rady redakcyjnej "Kalendarza Grudziądzkiego". W roku 1986 współzałożył Koło Miłośników Dziejów Grudziądza (KMDG) przy GTK, gdzie pełnił rolę sekretarza, a później przewodniczącego. Jako współredaktor biuletynu "Grudziądz" angażował się w tworzenie treści promujących wiedzę o lokalnej historii.

Eugeniusz Chmielewski był również bibliofilem, pasjonującym się kolekcjonowaniem ekslibrisów oraz pamiątek związanych z Grudziądzem. W jego dorobku znajduje się wiele artykułów historycznych, w tym publikacje dotyczące infrastruktury technicznej miasta, takich jak komunikacja miejska. Regularnie wygłaszał prelekcje na ten temat, dzieląc się swoją wiedzą i pasją z mieszkańcami Grudziądza.

Na koniec swojego żywota, Eugeniusz Chmielewski został pochowany na cmentarzu przy ul. Cmentarnej, gdzie znalazł spokój w miejscu, które było bliskie jego sercu.