Piotr z Grudziądza, znany również jako Piotr Wilhelmi z Grudziądza lub Petrus Wilhelmi de Grudencz, to postać, której życie i twórczość datuje się na ok. 1392 w Grudziądzu. Jego działalność artystyczna przypada na okres średniowiecza, a zmarł on ok. 1480, prawdopodobnie na terenie Śląska, nie wcześniej niż w 1452 roku.
W swojej twórczości Piotr był kompozytorem oraz poetą, który zyskał uznanie dzięki tworzeniu łacińskich pieśni (cantiones) i motetów. Mimo upływu lat, do dzisiejszych czasów zachowało się jedynie nieco ponad dwadzieścia jego utworów, co czyni go postacią niezmiernie interesującą i zgoła unikalną w kontekście ówczesnej muzyki.
Jako główny reprezentant kultury muzycznej Europy Środkowej XV wieku, Piotr z Grudziądza odegrał istotną rolę w rozwoju muzyki, a jego dziedzictwo pozostaje istotne dla zrozumienia ówczesnych trendów artystycznych.
Życie
O życiu Piotra, znanego kompozytora, nie zachowało się zbyt wiele informacji. Jednak pewne szczegóły mogą przybliżyć nas do jego postaci. W 1418 roku, po podjęciu decyzji o kontynuowaniu nauki, zapisał się do Akademii Krakowskiej. Kolejne lata przyniosły mu znaczące osiągnięcia akademickie – w 1425 roku uzyskał tytuł bakalaureata, a pięć lat później zdobył magisterium.
Pomimo braku szczegółowych informacji o reszcie jego życia, możemy się domyślać, że miał wiele interesujących doświadczeń. Na podstawie tekstu „Pontifices ecclesiarum”, który przetrwał, istnieją przesłanki, że mógł być związany z Soborem w Bazylei w 1431 roku, a możliwe, że nawet uczestniczył w jego obradach.
Ponadto, Piotr pełnił funkcję kapelana cesarza Fryderyka III, co może wskazywać na jego znaczenie w ówczesnym życiu kościelnym i politycznym. Około 1450 roku, jego podróże prowadziły go do Czech, gdzie zachowało się wiele dzieł jego autorstwa oraz na Śląsk, co może podkreślać jego artystyczne powiązania.
W dążeniu do awansu w hierarchii kościelnej, starał się o godność kanonika we Fromborku, a również pełnił obowiązki proboszcza parafii Białogarda koło Lęborka, co pokazuje, że jego działalność nie ograniczała się tylko do komponowania muzyki, lecz także obejmowała rolę duchownego w lokalnej społeczności.
Twórczość
Osoba, którą dziś przybliżamy, została odkryta w 1975 roku przez czeskiego muzykologa, Jaromira Černego, reprezentującego Uniwersytet Karola w Pradze. Analiza motetu zatytułowanego Veni vere illustrator / Pneuma eucaristiarum / Paraclito tripudia / Dator eya ujawniła, że kolejne pierwsze litery trzech z czterech głosów (w porządku: drugi, pierwszy, czwarty) układają się w akrostych: Petrus VVilhelmi de Grudencz. W nadchodzących latach odkryto znacznie więcej dzieł sygnowanych imieniem kompozytora, co przyczyniło się do lepszego zrozumienia jego twórczości.
Twórczość Piotra z Grudziądza obejmuje zarówno utwory świeckie, jak i religijne, w tym 2-3-głosowe pieśni oraz 3-5-głosowe motety. Obecnie znane są około 40 utworów tego kompozytora, które odnaleziono w różnych krajach Europy Środkowej, w szczególności w Czechach, Polsce, Niemczech oraz Austrii. Wciąż możemy mieć nadzieję na dalsze odkrycia oraz poznanie nieznanych dotąd faktów z życia Piotra z Grudziądza, gdyż jego muzyka zyskuje rosnącą popularność w Europie.
Utwory Piotra z Grudziądza znalazły swoje miejsce w repertuarze wielu renomowanych zespołów, takich jak: „Ars Cantus” z Wrocławia, „Schola Gregoriana Pragensis” z Pragi, „La morra” z Bazylei oraz „The Hilliard Ensemble” z Londynu.
Dzieła
W twórczości Piotra z Grudziądza odnajdujemy wyjątkowe dzieła, które ukazują jego umiejętności kompozytorskie oraz głębokie zrozumienie muzyki sakralnej i świeckiej. Do najważniejszych utworów należy:
- Kyrie fons bonitatis oraz Kyrie Sacerdos – są to jedyne utwory, które nie zawierają akrostychu,
- kilkanaście pieśni łacińskich, w tym:
- 2-głosowy Prodigiis eximiis,
- 2/3-głosowy Praegrata erat,
- 3-głosowe Praeconia etroclita,
- 3-głosowy Problemata enigmatum,
- 2-głosowy, świecki Praedulcis eurus turbinis,
- 2-głosowy Praelustri elucentia, który pojawia się również z innymi tekstami, jak Rein und besser ist Gottes wort oraz Praeillustri excellentia,
- 2-głosowy Phoebus ecclipsi tumuli,
- 2-głosowy Praeformosa elegantis,
- 2-głosowy Phonicorum ethicorum,
- 2-głosowy Praesidiorum erogatrix,
- 3-głosowy Praesulis eminenciam totam (BJ), w stylu francuskiej ballady, poświęcony papieżowi Marcinowi V, przypuszczalnie napisany między 1417 a 1431 rokiem,
- 2-głosowy Plasmatori estuanter,
- 3-głosowy Promittat aeterno throno – kanon kołowy (rotulum),
- 3-głosowy Plaude euge theotocos,
- 3-głosowy Prorumpanus euduli,
- 3-głosowy Psallamus effundibus,
- 3-głosowy Psalteriis et tympanis/Nam nascitur de virgine/O flos Maria,
- 3-głosowy Puella eia typicis,
- osiem motetów, w tym:
- 3-głosowy Iacob scalam/Pax eterna/Terribilis,
- 4-głosowy Veni vere illustrator/Pneuma eucaristiarum/Paraclito tripudia/Dator eia,
- 2-głosowy, świecki Probitate eminentem/Ploditando exarare, prawdopodobnie jeden z najnowszych utworów kompozytora (ze Śpiewnika głogowskiego, BJ),
- 4-głosowy Pomi morsum/Hominem quem/Sed paratus/Paraneuma eructemus,
- 5-głosowy Panis ecce/Panis aevus/Pange exul/Patribus veteribus/Tantum ergo,
- 4-głosowy Pantaleon eleon (kanon),
- 4-głosowy Praesulem ephebeatum – rotulum (kanon kołowy); na melodii tego kanonu oparta jest jedna z mszy Heinricha Isaaca.
Wśród zachowanych dzieł, które mogą wzbudzać pewne wątpliwości co do autorstwa, należy wymienić:
- 3-głosową pieśń Paschaliter epiloget treuis (zachowaną częściowo),
- pieśń Pater eue theonice, zachowaną częściowo, liczba głosów nieznana,
- 3-głosową pieśń Phono ex[…]io religionis, która również zachowała się tylko częściowo,
- 2/3-głosową pieśń Plausiua eulogia tropum, zachowaną częściowo,
- pieśń Pontifices ecclesiarum (tylko tekst),
- 2-głosową pieśń Porta ezechielis, zachowaną częściowo,
- 2-głosową pieśń Proclivi evi temporis (tylko tekst),
- 3-głosową pieśń Psalmodium exileratum triphariali, która przetrwała tylko częściowo,
- 3-głosowy utwór Prefulcitam expolitam, który także jest dziełem wątpliwego autorstwa.
Dyskografia
W dorobku Piotra z Grudziądza znajdują się ciekawe nagrania, które odzwierciedlają jego unikalny styl oraz wpływ na muzykę sakralną. Wśród nich wyróżnia się:
- Maiestas Dei – album zawierający utwory w większości autorstwa Piotra z Grudziądza, jak również dzieła Guillaume’a Dufaya oraz anonimowe kompozycje; wykonanie: Schola Gregoriana Pragensis, wydane przez Supraphon w 2005 roku,
- Spis utworów monograficznych Piotra z Grudziądza – nagrany przez Bornus Consort oraz Ars Nova; wydany w Paryżu przez Accord w 1991 roku.
Festiwal
W 2015 roku zainicjowano wydarzenie, które ma na celu uczczenie pamięci kompozytora. W Grudziądzu odbywa się Festiwal Muzyki Dawnej dedykowany Piotrowi z Grudziądza. Pierwsza edycja tego wyjątkowego festiwalu miała miejsce w dniach 13-14 maja 2015 roku.
Przypisy
- Biuro Prezydenta: Festiwal Muzyki Dawnej w Grudziądzu. Oficjalny portal Grudziądza, 10.06.2015 r. [dostęp 14.06.2015 r.]
- Polifonia Europy Środkowej - Oratorium Marianum UW, pl. Uniwersytecki 1, Wrocław - 27.08.2005 r.: 18:00 - było [online], www.cojestgrane.pl [dostęp 26.11.2017 r.]
- Artykuł Trzydzieści lat obecności w: Ruch muzyczny, 27.05.2007 r.
- Wykład Adriana Thomasa w Gresham College
- Na płycie Ars Nova (zob.) błędnie Presidorum
- a b c Černý 2004 r.
- Trzydzieści lat obecności, Ruch muzyczny
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Arkadiusz Blachowski | Halina Kossobudzka | Wiktoria Czechowska-Antoniewska | Gustaw Kron | Roch Poliszczuk | Aleksander Ścibor-Rylski | Jerzy Feldman | Kazimierz Hoffman | Henryk Raczyniewski | Olgierd Gałdyński | Mike Cossi | Augustyn Bloch | Halina Dunajska | Henryk Fabian | Jerzy Kulesza | Mariusz Czajka | Henryk Czyż (muzyk) | Włodzimierz Antkowiak | Władysław Wągiel | Magdalena DandourianOceń: Piotr z Grudziądza