Augustyn Bloch

---

Życiorys

W roku 1950 Augustyn Bloch zakończył swoją edukację w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia w Gdańsku-Wrzeszczu, gdzie specjalizował się w grze na organach. Następnie kontynuował naukę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. W 1954 roku ukończył studia z zakresu gry na organach, pod okiem Feliksa Rączkowskiego, a pięć lat później zdobył dyplom z kompozycji, ucząc się u Tadeusza Szeligowskiego.

W czasie swojej edukacji w Gdańsku, a także podczas studiów w Warszawie, które trwały od 1947 do 1957 roku, Bloch pełnił rolę organisty w kilku kościołach, zarówno w Gdańsku (m.in. w Wrzeszczu i Oliwie), jak i w Warszawie. Jego talent muzyczny zaowocował koncertami na dojrzałych organach we Wrocławiu. Od 1954 do 1977 roku był blisko związany z Teatrem Polskiego Radia, gdzie tworzył muzykę do różnorodnych słuchowisk.

W latach 1977–1979 oraz 1983–1987 miał zaszczyt pełnić funkcję wiceprezesa Zarządu Głównego Związku Kompozytorów Polskich. Dodatkowo, od 1979 do 1987 roku przewodniczył komisji programowej Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień, na którym wiele jego kompozycji cieszyło się dużym uznaniem i było wykonywanych.

Bloch współpracował z licznymi teatrami dramatycznymi oraz scenami muzycznymi w Polsce, w tym z Operą w Bydgoszczy, Operą Bałtycką, Teatrem Muzycznym w Gdyni oraz Operetką Warszawską. Tworzył także muzykę dla Teatru Polskiego Radia oraz Teatru Telewizji, zdobywając uznanie w szerokim kręgu odbiorców.

Prywatnie był mężem wybitnej polskiej śpiewaczki Haliny Łukomskiej, co dodatkowo wpisuje go w kontekst bogatego życia artystycznego i muzycznego.

Nagrody międzynarodowe w konkursach kompozytorskich

Augustyn Bloch zdobył liczne międzynarodowe nagrody w konkursach kompozytorskich, które znacząco podkreślają jego talent oraz dorobek artystyczny. Poniżej przedstawiamy szczegółowy wykaz wyróżnień, jakie otrzymał w trakcie swojej kariery.

• 1961: Vercelli (Włochy), nagroda za Wariacje fortepianowe Karol Szymanowski in memoriam,
• 1962: Monako, za Medytacje na sopran, organy i perkusję,
• 1963: Monako, za balet Oczekiwanie,
• 1969: Paryż (Francja), trzecie miejsce na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO za Dialoghi per violino ed orchestra,
• 1989: Brighton (Anglia), za oratorium na organy, smyczki i perkusję.

Inne nagrody i odznaczenia

Augustyn Bloch, znany twórca, otrzymał liczne nagrody i odznaczenia w ciągu swojej kariery, potwierdzające jego znaczące osiągnięcia. Oto kluczowe wyróżnienia:

• 1960: nagroda Komitetu do Spraw Radia i Telewizji za twórczość radiową dla dzieci,
• 1969: odznaczenie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski,
• 1971: Nagroda Ministra Kultury i Sztuki za Enfiando per orchestra,
• 1975: nagroda Prezesa Rady Ministrów za twórczość muzyczną dla dzieci i młodzieży, w tym za opero-balet Bardzo śpiąca królewna,
• 1979: odznaczenie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski,
• 1985: nagroda Ministra Kultury i Sztuki za balet Gilgamesz,
• 1981: doroczna Nagroda Związku Kompozytorów Polskich,
• 1999: odznaczenie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski,
• 2006: odznaczenie Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Dorobek kompozytorski

Augustyn Bloch to kompozytor, którego dorobek artystyczny odzwierciedla jego wszechstronność i zdolność do tworzenia różnorodnych form muzycznych. W swojej twórczości eksplorował bogatą paletę gatunków, tworząc dzieła dla różnych składów instrumentów oraz wokalnych aranżacji. Warto przyjrzeć się jego znaczącym osiągnięciom, które obejmują następujące kompozycje:

• 1953: Fantasia per organo,
• 1953: wariacje fortepianowe Karol Szymanowski in memoriam,
• 1954: Sonata per organo,
• 1958: Concertino na skrzypce solo, orkiestrę smyczkową, fortepian i perkusję,
• 1958-1974: Piosenki dla dzieci na głosy i zespół instrumentalny,
• 1959: Espressioni per soprano ed orchestra,
• 1959: Impressioni poetiche na chór męski i orkiestrę,
• 1961: Medytacje na sopran, organy i perkusję,
• 1962: Voci – balet w jednym akcie,
• 1963: Oczekiwanie – balet w jednym akcie,
• 1963: Depesza na chór dziecięcy, dwa fortepiany i perkusję,
• 1964: Dialoghi na skrzypce i orkiestrę,
• 1965: Byk – balet w jednym akcie,
• 1967: opera-misterium w jednym akcie Alejet, córka Jeftego,
• 1968: Salome – muzyka do filmu krótkometrażowego,
• 1968: Gilgamesz – balet w jednym akcie,
• 1970: Enfiando per orchestra,
• 1970: Salmo gioioso per soprano e cinque fiati,
• 1971: musical Pan Zagłoba,
• 1973: Bardzo śpiąca królewna – opera-balet-pantomima w jednym akcie,
• 1974: Jubilate per organo,
• 1974: Poemat o Warszawie na głos recytujący, chór mieszany i orkiestrę,
• 1974: pastorałka mazowiecka Z gwiazdą w cudobudzie,
• 1975: Zwierciadło – balet-pantomima na taśmę,
• 1976: Wordsworth songs – kompozycja na baryton i orkiestrę kameralną,
• 1976: Clarinetto divertente – miniatura na klarnet solo,
• 1976: Taka sobie muzyka – cykl 7 pieśni na sopran i orkiestrę,
• 1977: Głos milczenia – balet-pantomima na taśmę,
• 1977: Piosenki dla dzieci na głos i fortepian,
• 1978: Filigranki na fortepian,
• 1978: Bajka o skrzypcowej duszy – musical dla dzieci,
• 1978: Warstwy czasu na 15 instrumentów smyczkowych,
• 1979: Anenaiki na 16-głosowy mieszany chór a cappella,
• 1980: Carmen biblicum na sopran i dziewięć instrumentów,
• 1981: muzyka fortepianowa dla dzieci Chodzenie po klawiszach na cztery małe ręce i perkusję też nie dużą,
• 1981: Notes for alto saxophone,
• 1982: Oratorium na organy, smyczki i perkusję,
• 1982: muzyka fortepianowa dla dzieci Jazda na gapę przez Europę,
• 1983: Supplicazioni per violoncello e pianoforte,
• 1984: Canti per coro ed organo,
• 1984: A due per saxofono, clarinetto basso, vibrafono e marimbafono,
• 1985: Forte, piano et forte per organo solo,
• 1985: Musica per clarinetto e quattro archi,
• 1986: Bleibe bei uns, Herr/Zostań panie z nami – muzyka o zmierzchu na orkiestrę,
• 1986: Dueto per violino e violoncello,
• 1987: psalmodie na recytatora, organy, chór i orkiestrę Denn Dein Licht kommt/Albowiem nadejdzie światłość twoja,
• 1988: Exaltabo te, domino per coro misto,
• 1988: Lauda per soprano, alto, percussione e quattro archi,
• 1988: Geige und Orgel,
• 1988: Musica per tredici ottoni,
• 1989: Litania ostrobramska na chór mieszany i orkiestrę,
• 1990: Du sollst nicht töten/Nie zabijaj! medytacje na baryton, wiolonczelę, chór i orkiestrę poświęcone pamięci Jerzego Popiełuszki,
• 1992: Trio per violino, violoncello e pianoforte,
• 1993: Empor/Wzwyż na orkiestrę,
• 1994: Die Verscheuchte/Wypłoszona na baryton, fortepian, altówkę i wiolonczelę,
• 1995: Infiltrazioni per due violini Béla Bartók in memoriam,
• 1996: Hac fest die na chór, organy, orkiestrę symfoniczną i zespół dawnych instrumentów,
• 1997: Oratorium Gedanense per organo, coro ed orchestra,
• 1998: Drei Stücke Saxophon-Kammerorchester,
• 2002: Pieśń przed zaśnięciem na sopran koloraturowy i cztery soprany,
• 2003: W górze nad nami medytacje na cztery soprany, cztery alty, cztery tenory.

Oprócz swoich głównych kompozycji, Bloch tworzył również muzykę do sztuk teatralnych, filmów oraz słuchowisk radiowych, co pokazuje jego zaangażowanie w różnorodne formy sztuki. Jego prace pozostają nie tylko znaczącym wkładem w polską muzykę współczesną, ale również inspiracją dla kolejnych pokoleń artystów.

---

Oceń: Augustyn Bloch

---