Stefania Toczyska, znana z panieńskiego nazwiska Krzywińska, jest uznawaną polską artystką, która swoją wielką karierę rozpoczęła w Grudziądzu. Urodziła się 19 lutego 1943 roku, co świadczy o jej bliskim związku z polską kulturą muzyczną.
Jako śpiewaczka mezzosopranowa, Toczyska zyskała uznanie dzięki swoim wyjątkowym umiejętnościom wokalnym oraz charyzmie na scenie. Jej talent sprawił, że stała się jedną z najbardziej kremowych postaci w polskim świecie muzyki operowej.
Kariera
Osoba, o której mowa, zaczęła swoją muzyczną podróż w Toruniu, gdzie uczęszczała do Średniej Szkoły Muzycznej. Po zaślubinach z Romualdem Toczyskim, nauczycielem teorii muzyki, przeniosła się do Gdańska w 1968 roku, aby kontynuować naukę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, obecnie znanej jako Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku. Ukończyła ją z wyróżnieniem w 1973 roku, w klasie śpiewu solowego prowadzonej przez Barbarę Iglikowską.
Już w trakcie studiów zaczęła cieszyć się rosnącym uznaniem na arenie międzynarodowej, zdobywając nagrody na prestiżowych konkursach wokalnych w Tuluzie w 1971 roku, Bazylei w 1972 roku, Paryżu w 1973 roku oraz ’s-Hertogenbosch w tym samym roku.
Jej profesjonalny debiut operowy miał miejsce w lutym 1973 roku w Państwowej Operze Bałtyckiej w Gdańsku, gdzie przyjęła rolę tytułową w znanej operze Carmen. W operze tej uzyskała stały etat solistki, co stało się fundamentem dla jej kariery artystycznej oraz punktem wyjścia do licznych występów w innych teatrach operowych zarówno w Polsce, jak i za granicą.
W miarę rozwijania się jej kariery, szczególnie znaczącą rolę odegrały produkcje, które Opera Bałtycka zrealizowała specjalnie z myślą o niej, w tym nigdy wcześniej nie wystawiane utwory operowe, takie jak Samson i Dalila Camille’a Saint-Saënsa w 1975 roku oraz Faworyta Donizettiego w 1978 roku. Te produkcje miały także swoje gościnne występy w Warszawie oraz Bremie, zwiększając tym samym jej rozgłos.
Kiedy artystka zyskała już silną pozycję w świecie muzycznym, postanowiła odejść z Opery Bałtyckiej, dając pożegnalne przedstawienie Samsona i Dalili 15 lipca 1979 roku. Po tym wydarzeniu emigrowała do Wiednia, gdzie skupiła swoją działalność artystyczną. Wiedeńska Opera Państwowa stała się miejscem jej licznych występów, jednocześnie zachowując silne więzi z ojczyzną, gdzie często wracała na gościnne występy, szczególnie do warszawskich teatrów. Warto dodać, że przez wiele lat brała udział w Festiwalach Moniuszkowskich odbywających się w Kudowie-Zdroju.
W 1979 roku zadebiutowała w Stanach Zjednoczonych w San Francisco Opera, gdzie wcieliła się w rolę Laury w Giocondzie, dzieląc scenę z wybitnymi artystami takimi jak Renata Scotto oraz Luciano Pavarotti. Jej debiut na deskach Covent Garden w Londynie miał miejsce w 1983 roku, gdzie wystąpiła jako Amneris w Aidzie.
Rok 1988 to czas jej debiutu w Metropolitan Opera, gdzie z rolą Marfy zagościła w Chowańszczyźnie Musorgskiego. W kolejnych latach dołączyła do grona artystów tego słynnego teatru, kreując postacie w operach takich jak Aida, Trubadur, Borys Godunow, Bal maskowy, Adriana Lecouvreur oraz Rusałka. Ostatni raz wystąpiła na deskach Metropolitan Opera w 1997 roku, odgrywając rolę Ulryki w Balu maskowym Verdiego.
Przypisy
- Un Ballo in Maschera [online], archives.metopera.org [dostęp 26.07.2024 r.]
- Festiwal Moniuszkowski – encyklopedia.
- Historia Wydziału III. amuz.gda.pl. [dostęp 28.10.2010 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Magdalena Dandourian | Władysław Wągiel | Włodzimierz Antkowiak | Henryk Czyż (muzyk) | Mariusz Czajka | Jerzy Kulesza | Henryk Fabian | Halina Dunajska | Augustyn Bloch | Mike Cossi | Zygmunt Lipiński | Adam Baumann | Janusz Jędrzejewski | Michał Cander | Arnold Kriedte | Katarzyna Warnke | Arun Milcarz | Leo White | Ernst Hardt | Ryszard Milczewski-BrunoOceń: Stefania Toczyska