Brunon Franowski to postać niezwykle istotna w polskiej sztuce, który urodził się 28 sierpnia 1894 roku w Grudziądzu, a odszedł 14 sierpnia 1957 roku w Szczecinie. Był nie tylko malarzem, ale także grafikiem, którego prace zyskały uznanie w wielu krajach.
Swoją artystyczną edukację rozpoczął w Kunstgewerbeschule w Düsseldorfie, co otworzyło przed nim drzwi do dalszych studiów na Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie. Jego poszukiwania artystyczne doprowadziły go do Włoch, gdzie studiował malarstwo w Rzymie. Następnie udał się do Brukseli, by kształcić się w zakresie malarstwa teatralnego. Po ukończeniu nauki w 1914 roku, Brunon Franowski odbył podróże po całej Europie, zwiedzając Włochy, Francję, Wielką Brytanię oraz Turcję, gdzie tworzył dzieła, które później były wystawiane w Belgii, Niemczech, Turcji i Włoszech.
W 1925 roku Franowski powrócił do swojego rodzinnego miasta, Grudziądza, gdzie założył własny salon sztuki. Angażował się w organizowanie oraz aktywne uczestnictwo w wystawach malarskich, które miały miejsce w jego rodzinnym mieście. Jako ilustrator lokalnych czasopism, jego графики i karykatury regularnie publikowała Gazeta Grudziądzka. Ponadto, projektował okładki do miesięcznika Echo Świata oraz zajmował się opracowywaniem graficznym książek.
W latach 30. XX wieku artysta odkrył pasję do fotografii, co zaowocowało współorganizowaniem Towarzystwa Fotograficznego „Słońce”. Jego zdjęcia Grudziądza ukazały się w wydanym w 1937 roku przewodniku turystycznym, przyczyniając się do popularyzacji regionu.
Po zakończeniu II wojny światowej, Brunon Franowski osiedlił się w Szczecinie. W latach 1951-1955, z wielkim zaangażowaniem brał udział w wystawach organizowanych przez szczeciński oddział Związku Polskich Artystów Plastyków. Artysta pozostawił po sobie bogatą spuściznę malarską, obejmującą liczne akwarele, pejzaże, widoki miejskie oraz dzieła o tematyce sakralnej, które sprzedawane były do wielu szczecińskich kościołów.
W jego powojennej twórczości dominowały sceny nadmorskie, w tym obrazy przedstawiające plaże oraz port morski w Szczecinie. Jego życie zakończyło się w 1957 roku, a Brunon Franowski został pochowany na cmentarzu Centralnym w Szczecinie (kwatera 28 B). Jego wkład w sztukę i lokalną kulturę pozostaje niezatarte w pamięci mieszkańców Szczecina i Grudziądza.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Janusz Uklejewski | Ryszard Poznakowski | Piotr Janowski | Johann Stobäus | Ryszard Milczewski-Bruno | Ernst Hardt | Leo White | Arun Milcarz | Katarzyna Warnke | Arnold Kriedte | Olgierd Gałdyński | Henryk Raczyniewski | Kazimierz Hoffman | Jerzy Feldman | Aleksander Ścibor-Rylski | Roch Poliszczuk | Gustaw Kron | Wiktoria Czechowska-Antoniewska | Halina Kossobudzka | Arkadiusz BlachowskiOceń: Brunon Franowski