Andrzej Góralski

---

Życiorys

„W 1966 roku obronił pracę doktorską pod tytułem Badania dynamiki nieustalonej wymiany ciepła w wymienniku-zasobniku, którą przygotował pod opieką doc. dr Leona Kołodziejczyka na Politechnice Warszawskiej. Jego prace stały się podstawą dla sformułowania teorii twórczości oraz upowszechnienia heurystyki w Polsce.

Andrzej Góralski przyczynił się do rozwoju metodologii badań naukowych, przede wszystkim poprzez rozwój statystyki jakościowej, jak i w dziedzinie pedagogiki, w tym przez wykreowanie pedagogiki twórczości i pedagogiki zdolności. W latach 1968–1970 pełnił rolę organizatora Krajowej Dyspozycji Gazu.

W 1978 roku uzyskał habilitację na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego, w dyscyplinie filozofia, przedstawiając w swoim dorobku m.in. dysertację pt. „O metodzie statystyki jakościowej”. Od 1981 roku kształcił pedagogów twórczości w szerokim zakresie i na różnych poziomach edukacji. Rozpoczął również działalność seminarialną, prowadząc międzyuczelniane Seminarium Teorii Twórczości w Warszawie, Lwowie i Mińsku od 2002 roku.

Był redaktorem naczelnym pisma Wspólnotowość i postawa Uniwersalistyczna, promując 9 doktorów oraz recenzując 3 prace doktorskie i 2 habilitacyjne. Został odznaczony wieloma nagrodami, w tym godnością członka Junior Academy of Science, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, oraz Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

26 października 2017 roku prezydent RP Andrzej Duda wręczył mu nominację profesorską. Jego synem jest Maciej Góralski, uznawany polski muzyk oraz buddolog. Zmarł i spoczął na starym cmentarzu w Łomży.

Dorobek naukowy

Andrzej Góralski to postać o niezwykłym dorobku naukowym, który obejmuje wiele znaczących prac z zakresu statystyki, edukacji oraz twórczego myślenia. Wśród jego opracowań znajdują się pozycje takie jak:

• Algorytmy i programy statystyki kwalitatatywnej, WNT, Warszawa 1979,
• Zadanie metoda rozwiązanie. Techniki twórczego myślenia, WNT, Warszawa 1977-1984 (pięć zbiorów),
• Twórcze rozwiązywanie zadań, PWN, Warszawa 1980 (wydanie drugie),
• Metody opisu i wnioskowania statystycznego w psychologii i pedagogice, PWN, Warszawa 1987 (trzecie wydanie),
• Być nowatorem, PWN, Warszawa 1990,
• Zasadnicze przesłanki skuteczności wychowania zdolnych. Szkice do pedagogiki zdolności, Wyd. JPBP, Warszawa 1991,
• Reguły treningu twórczości, Warszawa 1996,
• Wzorce twórczości, Wyd. Naukowe Scholar, Warszawa 1996,
• Teoria twórczości, Wyd. APS, Warszawa 2003,
• Korzenie pamięci – listy, eseje, wspomnienia, WNAT, Warszawa 2006,
• Statystyka kwalitatywna. Wskaźniki i testy, Wyd. Universitas Rediviva, Warszawa 2007,
• Programowanie w PASCALU, Wyd. APS, Warszawa 2009,
• Programowanie w LOGO, wyd. APS, Warszawa 2010,
• George’a Polya pedagogika mistrzostwa, Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej, Warszawa 2013.

Każda z tych publikacji odzwierciedla głęboką wiedzę i pasję autora do nauki, a także jego zaangażowanie w rozwijanie kompetencji zarówno w statystyce, jak i w pedagogice.

---

Oceń: Andrzej Góralski

---